Maśle sametová

- złota
- tśpytliwa
- 8 cm
- 12 kusów

Wigiliowe drzewka miały ochronną funkcję. Ozdobione gałęzie rozdawali też kolędnicy. Zgodnie z tradycją i także według pierwszej wzmianki drzewko również zawieszano nad świątecznym stołem, jednak czubkiem w dół.

Tradycja ozdabiania drzewka, jaką znamy dzisiaj, pochodzi z niemieckich miast. Na początku nie było zdobione świecami. Jedna z pierwszych wiadomości o ozdobionym oświetlonym drzewku w pomieszczeniu znajduje się w brémskiej kronice z roku 1570. Najwcześniej można je znaleźć w cechowych i rzemieślniczych domach. Do prywatnych przestrzeni zaczęło przenikać dopiero w połowie XVII wieku. Niemieckie środowisko opuszcza w XIX wieku. Ujmuje się najpierw w miastach, potem na wsi, najczęściej przyjmują je wcześniej protestanci niż katolicy.

Kościół katolicki początkowo uważał ozdabianie drzew za pogański zwyczaj. W wielu aspektach miał rację. Germańskie plemiona tak kiedyś w czasie zimowego przesilenia czciły boga Wotana. Podobnie i Celtowie ozdobionymi drzewkami czy gałęziami czcili boga Słońca.