Kryształ Pes przywieszek naturalny kamień, ręcznie szlifowana figurka 1,8 x 2,5 x 8 mm, kamień kamieni
Kryształ Pes przywieszek naturalny kamień, ręcznie szlifowana figurka 1,8 x 2,5 x 8 mm, kamień kamieni
Pies, wierny przyjaciel człowieka, jego strażnik i przewodnik życia, przeszedł w towarzystwie ludzkich istot osobliwym historycznym rozwojem, przy czym między oboma powstało obustronne pożyteczne sojusznictwo i przyjaźń.
- symbol przemiany nieokiełznanych i nieświadomych myśli
- wilk jest symbolem nieokiełznanych myśli, ale jeśli dojdzie do transformacji świadomości, wtedy dzięki woli i odpowiedzialności wilk staje się oswojonym psem
- pies jest wojownikiem sprawiedliwości i symbolem wierności aż po grób
- niesie w sobie zarówno ducha tolerancji, jak i ducha wojownika
- psy mają zdolność widzenia duchów, ich obecność nie jest im miła, dlatego mogą być czasami zdumiewająco nerwowe
HISTORIA I TRADYCJA
Już w dawnych czasach starożytnych Asyryjczyków, więcej niż przed dwoma tysiącami lat pies był obrońcą domu. Asyryjczycy wytwarzali małe terakotowe pieski, które zakopywali pod progiem swoich mieszkań. Każda figurka pieska miała swoje imię i chroniła mieszkańców domu przed złymi duchami i negatywnymi energiami.
Pies jest niezastąpionym pomocnikiem człowieka, najstarszym dowodem związku człowieka ze zwierzętami są naskalne malowidła, które stworzył przed więcej niż 20000 lat człowiek z Cro-Magnon. Przedstawione zwierzęta są zawsze silne, niebezpieczne i szybkie.
- Najstarsze znane znaleziska archeologiczne pochodzą z Turcji (9000 lat p.n.e.) i ze Szkocji (7500 lat p.n.e.). O istnieniu psa domowego świadczą egipskie i mezopotamskie rysunki (3000 - 2000 p.n.e.), które przedstawiają psy krótkonogie z opadającymi uszami.
- W starożytności, gdzie śmierć była wszechobecna, pies był uważany za idealnego przewodnika i towarzysza nie tylko w życiu, ale i w świecie duchów. W jednym z pierwszych świętych pism starożytnych Persów z pierwszego tysiąclecia n.e. stoi, że "świat istnieje tylko dzięki rozumowi psa", a ta myśl tutaj zagościła.
- Na egipskich zabytkach z okresu 3400 - 2100 p.n.e. znajdujemy psa różnie przedstawianego, najczęściej jako charta i zwierzę podobne do naszego jamnika. Dla Egipcjan pies był wprawdzie świętym zwierzęciem, jednak nie osiągnął takiej nietykalności i świętości jak kot. Tak Anubis - egipski bóg, przewodnik i obrońca zmarłych do podziemi, który pomagał przy ich mumifikacji, był przedstawiany w postaci czarnego psowatego drapieżnika. Szczególną czcią cieszył się ten bóg w mieście Kynopolis (psie miasto) znajdującym się w środkowym Egipcie, w którego katakumbach znaleziono wiele psich mumii.
- W podziemiach Greków, gdzie władał bóg Hades z żoną Persefoną nad cieniami zmarłych, strzegł pies Kerberos (łac. Cerberus). Ten mityczny pies był synem stogłowego olbrzyma Tyfona i półkobiety-półwęża Echidny. Kerberos miał trzy głowy, węże owinięte wokół szyi i ogon kończący się smoczą głową. Jego zadaniem było zapobiegać zmarłym opuszczeniu podziemi i żywym wejściu do nich. Najstarszy grecki poeta Orfeusz i bohater wojny trojańskiej Odyseusz oszukali go jednak, a największemu greckiemu bohaterowi Herkulesowi udało się wyprowadzić go na powierzchnię, udowadniając w ten sposób swoją siłę, a następnie ponownie go odesłać do podziemi. Z ślin tego psa wyrósł silnie trujący roślin (niebieski omułek).
- Z drugiej strony w wierzeniach germańskich uznawano, że bohaterowie, którzy znaleźli śmierć na polu bitwy, przechodzili bezpośrednio do świata bogów, mężczyźni i kobiety zmarli naturalną śmiercią, zebrani według stanu, odwagi i cnoty, znaleźli swoje miejsce w królestwie światła, podczas gdy zbrodniarze, tacy jak kłamcy, mordercy i rozpustnicy, byli zrzucani do podziemia na piekielną plażę zmarłych. Tę krainę zła i zguby strzegł piekielny pies Garm, bestia z krwawym piersią i otwartą paszczą, która atakowała każdego, kto próbował się uwolnić. Odin, najwyższy bóg germańskiej mitologii, przebywał w Walhalli, dokąd jego walkirie (dziewicze istoty demonicznego pochodzenia) przynosiły dusze bohaterów poległych w walce. Zgodnie z mitologią jego syn Tyr walczył przy zagładzie świata z tym piekielnym psem Garmem, w walce obaj wzajemnie się zranili, a od tej pory świat stał się pusty i pusty jak na początku dni.
- Starsi Indowie czcili Xamu jako boga przyszłego życia. Jego posłańcami były dwa psy, które towarzyszyły zmarłym do jego królestwa. Aby uspokoić i pojednać oba psy, bramini kładli zmarłym na ten świat w ręce nerki ofiarowanych zwierząt.
- Pies był pierwszym zwierzęciem, które człowiek użył do polowania (około 12000 lat p.n.e.). Psy były cenione za swoją zdolność do polowania w stadach, znajdowania ofiary i obezwładniania jej oraz ostrzegania przed niebezpiecznymi zwierzętami, jak również innymi zagrożeniami. Nawet po tym, jak stopniowo rozwinęło się rolnictwo, polowanie nadal pozostawało istotnym źródłem pożywienia, a ludzie często się do niego uciekali w celu ochrony swoich domów i domowych zwierząt przed drapieżnymi zwierzętami.
- Zgodnie z legendą Kuś założył babilońską rasę. Jego syn Nimrod był zawsze towarzyszony przez psa, który w starożytności był uznawany za pierwszego znanego psa myśliwskiego od początku świata.
- Jest znane, że już starzy Celtowie byli doskonałymi hodowcami psów myśliwskich.
- Dobry pies myśliwski cieszył się wśród Germanów wysokim uznaniem i miał cenę dwóch koni. Hodowali go również ze względu na jego nadprzyrodzone zdolności widzenia duchów, ponieważ wierzyli, że wytrenowany pies czuje obecność bogów i ostrzegał ich, ale także w inny sposób ogłaszał to, co ludzkim oczom pozostawało ukryte. Wierzyli, że pies dzięki swoim doskonałym zmysłom czuje i słyszy rzeczy, które są poza granicami ludzkiego postrzegania.
- Azjatycki zwyczaj karmienia psów martwymi ciałami i w ten sposób przyspieszania przejścia duszy do życia pozagrobowego wielu uraził i najprawdopodobniej częściowo przyczynił się do żydowskiego i islamskiego poglądu, że psy są nieczyste, co jednak nie przeszkadzało Żydom i muzułmanom używać psa obok koni jako pomocników w polowaniu. W Ewangelii Mateusza napisano: "Nie należy świętych rzeczy dawać psom, ani rzucać waszych pereł przed świnie." Wydaje się, że dla naszej mentalności charakterystyczne jest, że w pamięci pozostała nam tylko druga połowa zdania jako okrzyk. Mimo to Talmud przekazał nam piękną genezę psa. Zgodnie z nią stróż Adamowy prosił Boga, aby ze ziemi, z której Bóg stworzył człowieka, leżały wolne resztki, i prosił Boga, czy mógłby je wykorzystać do stworzenia jakiejś mniej szlachetnej istoty. Bóg mu na to pozwolił, a anioł wziął najpierw glinę i uformował małpę. Ta jednak była niecierpliwa, nie mogła się doczekać, aż będzie gotowy ogon i dlatego uciekła na drzewo. I tak anioł stworzył psa i wstawił mu już gotowy małpi ogon. A ponieważ ten był z delikatnej gliny, fizjonomiczny wyraz psa jest dostrzegany bardziej w jego ogonie niż w jego głowie. Pies ogon zwisający w dół przedstawia smutek, ogon wznoszący się daje poczucie radości i kręci się z tęsknotą za miłością.
- W antycznej literaturze Greków i Rzymian psy bardzo często były wymieniane jako strażnicy i niezbędni pomocnicy w polowaniu. Bogom blisko. W rzeczywistości psy mogą być zarówno urocze przyjaciółmi, jak i agresywnymi myśliwymi i strażnikami, dlatego mają również różne nadprzyrodzone odpowiedniki, a to najczęściej pogańskie bóstwa.
- Zgodnie z mitologią Azteków stworzył psiego demona Xolotl, który towarzyszył słońcu w jego nocnej podróży przez podziemia, pierwszego człowieka. Jego imię nosiły również psy, które były składane zmarłym do grobu, aby pokazać im drogę do wiecznego królestwa życia. Irokezi z kolei składali białe psy w ofierze bogom. Przedkolumbijscy Majowie grzebali psa z jego panem, aby towarzyszył mu po wodach życia pozagrobowego. Inkowie przepowiadali, że pies swoim wyciem zapowiadał śmierć kogoś z bliskich.
- Podobnie wierzenie, że pies jest przewodnikiem duszy, wyjaśnia również stary perski zwyczaj przyprowadzać psa do śmiertelnego łoża, aby umierający mógł spojrzeć mu w oczy.
- Psy jako towarzysze najwyższych bogów pojawiają się również w ikonografii, na przykład w Indiach w wedyjskim bóstwie Indrze. Towarzyszą również wojownikom i bogom polowania, na przykład celtyckiej bogini Eponie. W kulturach Afryki, Melanezji, Syberii i Ameryki psy i ich dzicy krewni - kojot, szakal i dingo - często są inteligentnymi i chętnymi pomocnikami człowieka.
- W swojej drodze do Indii macedoński król Aleksander Wielki (356 - 323 p.n.e.) stracił swojego ukochanego psa Peritasa. Utrata najwierniejszego towarzysza bolała go tak bardzo, że kazał postawić w dziejach prawdopodobnie jedyny pomnik. W miejscu ostatniego spoczynku swojego ukochanego założył miasto, które nazwał na cześć swojego psa. Psy były częstym tematem na nagrobkach w antycznym Rzymie, ponieważ ich miłość i oddanie sięgały aż za grób. Dla ciekawostki można wspomnieć, że filozof Sokrates był przyzwyczajony przysięgać na duszę swojego psa. Homer opiewa w jednej ze swoich porywających scen swojego Odyseusza Argosa - psa Odyseusza. Kiedy Odyseusz po dziesięcioletnim błądzeniu wrócił na Itakę i wszedł do swojego domu, rozpoznał go tylko Argos - jemu zawsze oddany wierny pies.
- O psie ateńskiego wojownika i polityka Temistoklesa opowiada się, że to zwierzę miało kiedyś wyjawić się przed swoimi zwierzęcymi towarzyszami w ten sposób: "Mój pan włada miastem, moja pani mężami, a ja władzę nad tą kobietą." Ochrona etycznych zasad lub bezbronnych jednostek należy do ważnych elementów symboliki psa. Za swoje pogardliwe podejście do ludzi słynny grecki filozof Diogenes i jego naśladowcy zasłużyli na miano kyników (z greckiego "kyon" - pies). Przezwisko przyjęli chętnie i ogłaszali się za stróżów moralności.
- Podobnie według łacińskiego słownictwa o podobnym znaczeniu członkowie zakonu św. Dominika - dominikanie za konsekwentną obronę chrześcijańskich doktryn nazywani byli "psami Pana".
- W Chinach istnieje również buddyjski Lewi pies, czyli pies Fo strzegący prawa. Pies jako symbol wierności (w przeciwieństwie do lisa, która w starożytnych kulturach była syNonimem przebiegłości i podstępu) znalazł swoje mocne i stałe miejsce w chrześcijańskiej symbolice. Na przykład jeden z wielu nagrobnych napisów wyraża wierność czteronogiego przyjaciela tymi słowami: "Kiedy pewnego dnia wierność w tym świecie zniknęła, wtedy za swoje siedlisko serce psa wybrała".
- Przez kilka tysięcy lat człowiek zaczął z psem stopniowo się zżywać i znajdował w nim wiernego towarzysza. Cenił go nie tylko za jego szybkość, siłę i odwagę, ale także zdawał sobie sprawę, że to zwierzę obdarzone jest intuicją i tajemniczą mocą. To dotyczyło i dotyczy polowania i myślistwa. Nie ma chyba zwierzęcia - poza kotem - które byśmy znali lepiej niż psa, które byśmy bardziej kochali i któremu byśmy bardziej ufali. Ta fizyczna i emocjonalna więź nabiera znaczenia zwłaszcza dzisiaj, gdy człowiek w mieście czuje się odizolowany i w pewnym stopniu zagrożony. Jednak w takim świecie żyje obok niego także pies. Należy podkreślić, że lecznicze sKutki współżycia z psem nie są odkryciem nowoczesnej psychologii - ludzie znają je od kilku tysięcy lat.
- Chociaż człowiek uczynił z dzikiego psa swojego sojusznika i pies okazuje mu miłość i wierność, to jednak w praktyce przekonujemy się, że stosunek niektórych ludzi pozostaje do niego nieprzyjazny. Nic nowego pod słońcem, jednak w XXI wieku jest to stan alarmujący i ostrzegawczy.
KRYSZTAŁ - KRYSZTAŁOWA CZYSTOŚĆ - LECZENIE - MANIFESTACJA - ZYSKANIE JASNOŚCI - USUNIĘCIE NEGATYWU
Kiedy ktoś pyta cię, czego chcesz w życiu lub jakie są twoje cele, trudno ci odpowiedzieć? Wiesz, czego chcesz, ale przekształcenie tego w rzeczywistość jest dla ciebie trudne? Potrzebujesz energii jasności i manifestacji, którą zapewnia kryształ.
Gdy dokładnie wiesz, czego chcesz w życiu, możesz rozpocząć drogę do tego, aby to stało się rzeczywistością. Gdy będziesz gotowy, aby zrealizować życie swoich marzeń, przywołaj energię kryształowego kryształu,
- Kryształ - kamień wieszczów, szamanów i uzdrowicieli
- Kryształ - skamieniały lód świętych wód
- Kryształ - kamień najczystszego Bożego światła
Zwiększa energię, stymuluje wyobraźnię, zmniejsza obawy, łączy z wszechświatem/Bogiem, rozszerza świadomość - najsilniejszy energetyczny kamień, który ludzkość zna
- zwiększa pozytywną energię i odbiera negatywną energię, reguluje przepływ energii
- pobudza inspirację, oferuje kreatywne pomysły
- wzmacnia koncentrację i ukierunkowanie myśli, wspiera pamięć
- tworzy silne pole energetyczne, działa zgodnie z tym, jak właśnie potrzebujesz
- rozpuszcza negatywność w otoczeniu, przyjmuje
- przekształca i wzmacnia energię
- pomaga w medytacji, pomaga ci uświadomić sobie w życiu wszystkie możliwości
- mocno leczniczy, zwiększa energię, dostraja się do wibracyjnej energii
- pozwala ci znaleźć duchowy cel, oczyszcza duszę
- reguluje i zwiększa przepływ energii, rozpuszcza blokady
- wzmacnia intuicję
- chroni przed elektromagnetycznym promieniowaniem
- zwiększa zdolności psychiczne i parapsychologiczne
- wzmacnia energie, które pobudzają wzrost roślin
ZDROWOTNE DZIAŁANIE
- leczy wszystkie choroby, przywraca ciału równowagę, łagodzi oparzenia
- leczy wszystkie stany, stymuluje tarczycę i przysadkę
- łagodzi bóle głowy i zębów
- leczy wszystkie stany, łagodzi ból
- pomaga przy przeziębieniach, łagodzi ból głowy
- wzmacnia układ odpornościowy
- chłodzi oparzenia
OCZYSZCZANIE I NAŁADUNEK
- Kryształ czyścimy najlepiej przez noc zanurzeniem w misce z wodą, lub przynajmniej przez kilka minut trzymamy pod bieżącą letnią wodą
- Kryształ możemy położyć na minerał hematyt, czym dojdzie do jego rozładowania, a następnie znów całkowicie naładować na bezpośrednim słońcu, gdzie możemy go pozostawić dowolnie długo