Początek choroby jest nagły i czasami dość dramatyczny. Objawy początkowego cukrzycy typu 1:

•  spadek wagi
• wielka pragnienie
• częste oddawanie moczu
• zmęczenie

Czasami stan ten towarzyszy duże brak apetytu lub wręcz przeciwnie, nadmierny apetyt. Jeśli stan nie zostanie rozpoznany na czas, może prowadzić do wymiotów, bólu brzucha, a nawet do utraty przytomności.

Jak leczy się cukrzycę typu 1?
Leczenie tego typu cukrzycy polega na całkowitym dostarczaniu insuliny do organizmu. Do podawania insuliny używa się specjalnych insulinowych strzykawek oraz piór insulinowych. Te są aplikowane podskórnie na udach, brzuchu lub ramieniu zazwyczaj 3-6 razy dziennie. Taki pacjent aplikuje sobie insulinę samodzielnie i ma również możliwość monitorowania poziomu Cukru (selfmonitoring) za pomocą pasków diagnostycznych i glukometru. Jego użycie polega na nałożeniu kropli krwi na pasek diagnostyczny, a glukometr ocenia poziom Cukru we krwi. Pacjent może w ciągu dnia kontrolować poziom Cukru i odpowiednio dostosowywać dawki insuliny.

Składnikiem leczenia jest także zmiana nawyków żywieniowych i dieta, regularne rozłożenie posiłków w ciągu dnia oraz wyBór odpowiednich produktów spożywczych.

Inną możliwością leczenia może być przeszczep trzustki lub przeszczep komórek w wyspach Langerhansa.

Statystyki ze świata
Cukrzycą dotkniętych jest w Afryce łącznie 18 milionów ludzi (według WHO), dr Hawkins mówi, że na całym świecie jest więcej niż 170 milionów ludzi, którzy mają cukrzycę. W 1972 roku w Ugandzie zdiagnozowano z cukrzycą tylko 254 osoby. Mogli leczyć się na jedynej klinice diabetologicznej w Mulago. W 2000 roku w Ugandzie żyło około 80 000 diabetyków. Ta liczba zwiększyła się do 2006 roku do 560 000, przy czym kolejne 560 000 pacjentów nie wiedziało, że są diabetykami. W 2009 roku było około 1,5 miliona z 30 milionów mieszkańców Ugandy diabetykami.

Palenie zwiększa ryzyko rozwoju powikłań cukrzycowych
Palacze mają sami o sobie zwiększone ryzyko zachorowania na raka, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, choroby serca i udar mózgu. Jeśli jednak są równocześnie diabetykami, dobrowolnie dodają sobie kolejne problemy zdrowotne. Naczynia krwionośne diabetyków są znacznie bardziej podatne na miażdżycę, a palenie znacząco wspiera tę chorobę. Podczas palenia naczynia krwionośne się zwężają, a jeśli ich przepuszczalność jest już obniżona, może łatwiej dojść do nagłego udaru mózgu lub zawału serca.

Nawet na kolejne późne powikłanie cukrzycy – stopę cukrzycową (złe ukrwienie i obniżona wrażliwość w kończynach dolnych) palenie ma bardzo negatywny wpływ i może przyspieszyć nawet najgorszy możliwy rozwój – amputację.